„Życie jest łatwe, kiedy masz zamknięte oczy i nie rozumiesz niczego, co widzisz…”

John Lennon

Poniżej przedmowa do mojej książki „Myśl zdrowo. Jak umysł i ciało razem mogą zwalczyć choroby”, która właśnie się ukazała. Mam nadzieję, że dr Krynicki zachęci Was do jej przeczytania.

BESTSELLER Numer 7 na TOP 20

Gwarancja Oczarowania

Alicja napisała książkę niezwykłą. Bo sama Alicja jest niezwykła. Piękna kobieta, w swej prawdziwej kobiecości delikatna i subtelna a jednak idąca szlakami życiowymi nieustraszenie i z determinacją, a zwłaszcza, co najbardziej fascynujące, z gracją i lekkością. Taka sama jest i jej książka.

Jeśli nie mogłeś strawić nadętego i drętwego języka podręcznikowej bądź poradnikowej psychologii, wreszcie dowiesz się o niej niemal wszystko, co na dzień dzisiejszy da się powiedzieć i stanie się to... niepostrzeżenie. Autorka najwyraźniej postanowiła w ten sam sposób przeprowadzić Czytelnika przez lekturę tej książki, w jaki przeprowadza przez trudny proces terapeutyczny swoich podopiecznych. Po prostu ich zaczarowuje. I w tym swoistym „czarodziejskim transie” doprowadza ich nieomylnie ku ozdrowieniu. Czyni to w sposób, który trudno opisać suchymi rzeczownikami, bo w tym jest coś więcej, znacznie więcej niż tylko słowa – tam jest osobowość, która zwykłym słowom nadaje nowy, a wręcz odnawiający sens i wymowę.

Taka jest Alicja w swej terapeutycznej postawie i takiej udało się Jej pozostać na łamach tej książki. Uważam, że nie należy analizować tego, co stwarza czar. Czar najlepiej jeśli działa, a nie jeśli wiadomo, dlaczego działa, bo wtedy może przestałby... działać? I cóż zyskalibyśmy?

Lata doświadczeń, dziesiątki tysięcy spotkań, myślenie, poszukiwanie sensu. Tak widzę powstanie tej książki, gdy ją czytam. Ale to nie wszystko! Jest jeszcze, jest przede wszystkim ów Czar, Czar, który sprawia, że wnet spostrzegam, że za pomocą jakiejś przedziwnej, tajemniczej metody, stosowanej przez Alicję świat, ludzie, codzienne życie i... ja sam, wszystko staje się w moich oczach fajniejsze, jaśniejsze, prostsze, a nawet zabawne! Dlatego drogi Czytelniku powiem Ci: Ta książka po prostu pomoże Ci żyć... Chyba, że nie potrzebujesz żadnej pomocy (???)... Ale wtedy też warto ją przeczytać, bo najzwyczajniej fajnie być... oczarowanym... A to masz tu gwarantowane!

Waldemar Krynicki – lekarz psychiatra, Dyplom Psychiatrii Universite’ Paris-Sud , twórca lękowej teorii psychiki, autor m.in. książek „Po Pierwsze Psychika”, „Na początku był lęk”, „Miłość jest możliwa”, „Wizja”. Praktykujący w wielu szpitalach Europy Zachodniej.

Zaufaj swojej nieświadomości

„Jeżeli jesteś w dołku, to przestań kopać”

Stephen Gilligan
Wspominałam wcześniej o transie generatywnym, dziś wracam do tematu bardziej szczegółowo.

Najwyższa szkoła jazdy w hipnozie to trans generatywny. Bazą transu generatywnego jest hipnoza, stosowana w leczeniu przez dr Miltona Ericksona, psychiatrę amerykańskiego. Jego uczeń Stephen Gilligan, psycholog i naukowiec z Uniwersytetu Stanforda, który pracuje z pacjentami, szkoli terapeutów i bada hipnozę przyjechał do Polski uczyć tej rewelacyjnej metody.

Jaka jest różnica między hipnozą a transem generatywnym, którego uczy Gilligan?

W hipnozie terapeuta jest „nad” klientem, to on jest mistrzem. W transie generatywnym to klient jest mistrzem i on wie najlepiej jakie rozwiązanie jest dla niego najbardziej właściwe. Terapeuta jest przewodnikiem, który pomaga wyzwolić kreatywne rozwiązanie istniejące u klienta. Trans to szczególny stan, który umożliwia transformację, uzdrowienie, nowy sposób doświadczania rzeczywistości. Trans generatywny jest twórczym transem na najwyższym poziomie.

Nie jesteś swoimi problemami; chorobą, brakiem pieniędzy, miłości czy samotnością. Jesteś w porządku, niezależnie od tego, co się stało. Chcesz być wolny i oddychać pełną piersią. Gdy pojawia się problem jest informacją, że przestałeś być wolnym człowiekiem.

Wielokrotnie w życiu odłączamy się od centrum, od najgłębszego JA, od duszy. Dzieje się to w wyniku traumatycznych zdarzeń, negatywnych emocji, trudnych przeżyć.

Pojawiające się wówczas symptomy (choroba, fobie, nałogi, samotność, uzależnienie od kogoś, ciągłe zmęczenie) wzywają nas do powrotu.

„Trans jest narzędziem, abyś mógł zobaczyć w jaki sposób zostały skonstruowane twoje osobowości”

Stephen Gilligan

Centrum nie jest kontrolowane przez świadomy umysł, jest głębsze niż słowa, ma silne odczucia w ciele (np. lęk, depresja). Podświadomość komunikuje się z nami właśnie poprzez ciało. Prawa półkula jest mistrzem, a lewa jest emisariuszem, bo nie ma bezpośredniego dostępu do ciała. Lewa półkula odwraca się od ciała, widzi tylko własny świat (własny punkt widzenia), prawa widzi całe pole. Dlatego w transie generatywnym równorzędnie pracuje się z umysłem somatycznym (umysłem ciała) tworząc rezonans na poziomie relacji i więzi doskonale dostrajając je muzycznie – a umysłem świadomym. Próby kontrolowania informacji na poziomie intelektualnym (świadomość) przekazywanych nam przez ciało są skazane na porażkę. Jeżeli traktujesz swoje ciało jak mechanizm podlegający kontroli, niewątpliwie się zawiedziesz. I wtedy, w chorobie oddasz swoje życie w ręce obcych ludzi zwalniając się od odpowiedzialności za własne zdrowie.

Umysł reaguje na treść, my zaś chcemy przekroczyć granice ego i to dokonuje się w transie.

Milton Erickson mówił, że gdy niemożliwe okaże się pozbycie się symptomu, jedyną drogą jest połączenie się z nim, gdyż wtedy odczujemy go w ciele, a to jest widoczna ścieżka do pracy terapeutycznej. Połączenie się z symptomem to pozwolenie na „przepływ”, jakbyśmy unosząc się na fali pozwalali na przepływanie wody po całym ciele lub jakbyśmy stali pod wodospadem, a woda spływałaby po nas wszędzie.

Tradycyjna psychoterapia opiera się na słowach, na treści, na świadomym umyśle. Trans generatywny korzysta z najbardziej subtelnych, duchowych energii. Choroba czy cierpienie zaczyna się, gdy dochodzi do zakleszczenia neuronalno-mięśniowego. Zakleszczenie pojawia się w wyniku silnych, negatywnych emocji i traum. Ciało „zapisuje” zdarzenie i tracimy dostęp do kreatywności.

Gdy jesteś smutny, przygnębiony, martwisz się, mogą pojawić się podobne objawy ciała (ból, brak energii), wtedy zawęża się świadomość i powstaje rama. Rama sprawia, że nie widzisz rozwiązań, jesteś w tej ramie zamknięty. Czasem nawet używasz słów „jestem osaczony”, „czuję się jak zwierz w klatce”.

Chcąc siebie chronić przed dodatkowym zranieniem wytwarzasz mechanizmy obronne i dochodzisz do ściany. Próby rozwiązania problemu stają się problemem.

Trans generatywny jest odpuszczeniem kontroli na wszystkich poziomach. Trans to dostrojenie się do innych kanałów.

Dzięki transowi generatywnemu rozszerza się świadomość i powstaje pole, które zmienia stan klienta. W transie nie da się być zaniepokojonym i reaktywnym. Pole nie ma struktury jak np. jazz w którym grający muzycy dopasowują się do siebie.

„Celem życia jest transcendentność tj. otwarcie się na coś, co przekracza słowa (miłość, piękno, błogosławieństwo, zadziwienie, cud) „

Stephen Gilligan

Taki sam mechanizm odnosi się do zdrowia. Gdy chcesz poprawić stan, stworzenie pola generatywnego powoduje otwarcie ram i wkroczenie kreatywnej nieświadomości. W transie szuka się miejsca na odpuszczenie trzymających schematów.

W pracy terapeutycznej w transie wszystko się dzieje naturalnie, wolno i ekologicznie (z pełnym bezpieczeństwem), odblokowuje się zapis, otwiera dostęp do światła, które jest poniżej zranienia. Światła nie można zranić.

Świadomość jest stronnicza, opiera się na subiektywnej ocenie a nieświadomość wszystko łączy, gdy jest rytm, muzykalność i przeciwieństwa.

Dla nieświadomości problem jest rozwiązaniem. Odpuszczamy stare struktury i wchodzimy w otwartą przestrzeń, w której w tym samym czasie utrzymujemy przeciwieństwa. Jest białe i czarne, Jin i Jang. Istnieją równolegle, bo świat i ludzie potrzebują obu. Gdy włączymy przeciwieństwa w pole generatywne powstanie trzecia jakość

„Mam cel, ale nie mogę go osiągnąć” – to znaczy, że jesteś w nieodpowiednim stanie.

Jednocześnie jest konflikt, coś co przeszkadza ci w jego osiągnięciu. Np. człowiek jest poważnie chory. Na poziomie świadomym chce wyzdrowieć, w wyzdrowieniu przeszkadza mu przekonanie, że gdy powróci do zdrowia straci rentę, która jest jedynym źródłem utrzymania dla rodziny. Relacja antagonistyczna, która powstaje nie pozwala mu na poprawienie zdrowia. W transie generatywnym jednak to, co jest przeszkodą może być zamienione w zasób i włączone w proces uzdrawiania.

Trans budujemy z celu, który chcemy osiągnąć, z problemu, który istnieje i z pozytywnych skojarzeń. Lekko przechodzimy pomiędzy nimi, zahaczając raz o jedno, raz o drugie i włączając muzykalność.

Nie zdajemy sobie sprawy czym jest muzykalność. Gdy posłuchamy małego dziecka usłyszymy muzykę w jego słowach, ono nie mówi, ono śpiewa. Muzykalność jest głęboko w nas, z nią się rodzimy. Muzykalność daje nam powrót do źródła i poczucie bezpieczeństwa.

Muzykalność włączyłam do pracy z kobietą ze spastycznymi mięśniami, nad którymi nie mogła zapanować. Odwołałam się do archetypu, pomógł mi także rytm.

Rytm to kolejny archetyp istniejący w każdym z nas. Rytm i muzykalność doprowadzą nas do somatycznej harmonii.

„....... i znajdziesz się pośrodku niczego, a twoja świadomość jest nigdzie, nigdzie jest ” – technika transowa Miltona Ericksona

Szukamy zmiany na poziomie somatycznym (ciała). W pełnej uważności i przy świadomej obserwacji odczytamy sygnały ciała. Gdy ciało jest w bardzo dużym rozluźnieniu jednocześnie buduje się poziom treści (poprzez budowanie relacji) i poziom stanu. Dobry stan, to dobre życie.

Jak wygląda somatyczna metafora celu? Podczas terapii w transie, gdy szukamy odpowiedzi, pacjent w ciele wskazuje na poczucie gorąca lub zimna, na kłucie w dołku lub ciężar w sercu – to odczucie jest dla nas odpowiedzią, którą włączamy w proces terapeutyczny.

To pozwala nam znaleźć nową drogę, stworzyć kreację...i zlikwidować problem. Alicja

Back to top