„Ciesz się, jeśli wyglądasz na kogoś, kim rzeczywiście jesteś”
Martial
Obraz własnego „Ja” to podstawa zdrowia. Czy szanuję siebie, czy uważam się za życiowego nieudacznika? Odpowiedź na podstawowe pytanie sprawi, że spojrzymy na siebie z pewnej perspektywy, na wytworzony we własnej głowie obraz siebie, który wcale nie musi być zgodny z opinią innych ludzi o nas (i często nie jest).
Gdybyś chciał przedstawić się komuś obcemu, co byś powiedział o sobie? Czy pierwsze słowa dotyczyłyby wykonywanego zawodu? (jestem inżynierem, jestem modelką), a może stanowiska (jestem prezesem, jestem kierowniczką sklepu), może tez jestem matką i żoną lub jestem kreatywnym, mądrym człowiekiem.
Co stwarza twoją prawdziwą indywidualność? Czym jest dla Ciebie godność osobista?
Dr Raj Persaud twierdzi, że choroba umysłowa zawsze wiąże się z zaburzeniami twojego stosunku do samego siebie, a i przy chorobach somatycznych ma to pewne znaczenie. Pacjenci z depresją mają bardzo niską samoocenę, perfekcjoniści – zawsze niezadowoleni z wyniku swojej pracy – karzą się za każde uchybienie A ponieważ to, co robią nie jest doskonałe, wiecznie łają siebie za brak osiągania postawionych wysokich standardów. Odnoszą to również do innych ludzi, którzy nie są w stanie znaleźć się na szczycie. Niespełnienie warunku doskonałości, która jest nieosiągalna przyczynia się do pojawienia się wrogości. W stosunku do siebie perfekcjonista zadręcza się drobnymi błędami, katując się nieustannym przeżywaniem takiej katastrofy.
Gdy damy sobie prawo do błędu, bo byłem w gorszej kondycji, bo miałem za mało czasu, bo kolega nie podał wszystkich wyników itd. zobaczymy, że następnym razem możemy uniknąć tych pomyłek, bo mamy większą wiedzę. Odrabiamy lekcję i nie wpłynie to na poczucie, że „jestem do niczego”, a nasza samoocena nie ulegnie degradacji.
To wyjaśnia dlaczego ludzie, którzy najbardziej boją się popełnić błąd najwolniej się uczą.
Jesteśmy szczęśliwsi, kiedy sami popełniamy błędy niż w sytuacji, gdy inni podejmują słuszne decyzje w naszym imieniu. To wniosek z ankiet przeprowadzonych przez Bruna S. Freya, dyrektora Instytutu Badań Empirycznych nad Ekonomią Uniwersytetu w Zurychu.
Anthony Robbins, amerykański guru od wspinania się w górę i osiągania sukcesów mówi, że Sukces jest możliwy po dawce porażek, bo dają doświadczenie i możliwość nauki na błędach. Ci, którzy odnieśli sukces doznali wielu klęsk, umieli jednak wyciągnąć z nich wnioski i przekuć na sukces. Lęk przed błędem zabija spontaniczność i kreatywność, stoisz w miejscu, bo obawiasz się krytyki ze strony innych, posądzenia o głupotę, czy rozczarowania własną osobą.
Samokrytyka potrafi przybrać tak niebotyczne rozmiary, że wpada się w sidła depresji, która może trzymać całe lata.
Badania 30-latków, którzy byli obserwowani od 12-roku życia pokazały, że te dzieci, które były bardzo krytyczne wobec siebie, jako dorośli byli mniej wykształceni, mieli niższy status zawodowy, mniej satysfakcji w związkach oraz większe problemy psychologiczne.
Poniżej skala sympatii do siebie. Rozwiązując nie zastanawiaj się długo, zakreśli pierwszą najbliższą Ci odpowiedź. Ten krótki test ma na celu pokazanie własnego obrazu, nie może stanowić diagnozy, ale może pokazać jak się plasujesz w stosunku do innych osób z własnego otoczenia.
- Potrafię większość rzeczy robić równie dobrze jak inni A B
TAK NIE
- Im więcej ktoś o mnie wie, tym mniej mnie lubi A B
- Jeśli ktoś mnie nie lubi, to raczej jego problem, a nie mój A B
- Mam wiele spraw osobistych, o których nie powiedziałbym nikomu A B
- Rzadko żałuję jakiś swoich postępków z przeszłości A B
- Kiedy myślę o sobie, przede wszystkim odczuwam potrzebę zmiany A B
- Moi rodzice byli szczęśliwi, że mnie mają A B
- Większość ludzi nie lubi samych siebie A B
- Urodziłem się z paroma rzadkimi talentami A B
- Przeklinam siebie, na równi z innymi A B
INTERPRETACJA WYNIKÓW:
8 i więcej odpowiedzi A. Uzyskałeś naprawdę wysoki wynik i to może tłumaczyć twoją pewność siebie w kontaktach z ludźmi;
Artykuł
Mamo, pani od matematyki mnie pochwaliła.
– To bardzo dobrze, Jasiu. A co takiego powiedziała?
– Że wszyscy w klasie są idiotami, a ja jestem największym.