„Życie jest łatwe, kiedy masz zamknięte oczy i nie rozumiesz niczego, co widzisz…”

John Lennon

„Błąd łatwiej można dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi”

Ćwiczenie 3
Gdy już łatwo ci będzie pisać, dodaj wtedy kolejne 4 kroki:

  1. Podsumowanie

Na końcu każdego wpisu postaraj się spojrzeć całościowo na ogólny obraz. Może zauważysz jakieś szczególne cechy; koncentrujesz się na jakiejś osobie, masz kłopoty z przystosowaniem do zmian, z podejmowaniem decyzji. Cofnij się o krok i postaraj zyskać szerszą perspektywę.

  1. Poszukiwanie wątków

Poszukaj wspólnych wątków w twoich zapiskach. Możesz podkreślić fragmenty, które odnoszą się do różnych aspektów tego samego problemu lub widzisz analogie sytuacji z przeszłości.

  1. Kto to pisze?

Zadaj sobie pytanie, która część ciebie to pisze? Czy małe, bezbronne dziecko, czy wyparta, agresywna część ciebie czy może część melancholijna, która przeżywa jakąś stratę.

  1. Priorytety

Ustaw hierarchię ważności pojawiających się spraw, które uważasz za konieczne do rozwiązania. Co jest najważniejsze teraz, co może poczekać.

Np.

Ogarnął mnie gniew do...jednocześnie z wielkim smutkiem. Kiedy straciliśmy umiejętność rozmowy? Odbudowanie komunikacji jest najważniejszą rzeczą w tym momencie.

Analiza napisanego tekstu pozwala przyjrzeć się swoim błędom, a nie tylko szukać winy w drugiej osobie, pozwala lepiej zrozumieć, co tak naprawdę się dzieje. Dodatkowo możliwe staje się konstruktywne rozwiązanie problemu.

Cztery kroki możesz wykonywać w dowolnej kolejności. Ich celem jest dostarczenie szerokiego obrazu sytuacji, zrozumienie pojawiających się w tobie uczuć oraz być może znalezienie rozwiązania.

Alicja

Johann Wolfgang Goethe

Back to top